Πολλοί Εβραίοι βλέπουν τη συναγωγή ως τον κεντρικό θεσμό στην εβραϊκή ζωή, αλλά ο Εβραϊκός νόμος δηλώνει ότι η κατασκευή μιας μίκβα έχει προτεραιότητα ακόμη και έναντι της κατασκευής μίας συναγωγής. Τόσο μία συναγωγή όσο και ένας κύλινδρος Τορά μπορεί να πουληθούν για να συγκεντρωθούν κεφάλαια για την κατασκευή μιας μίκβα. Στην πραγματικότητα, στα μάτια των Σοφών μας, οι εβραϊκές οικογένειες που ζουν μαζί αποκτούν το καθεστώς της «κοινότητας» μόνο όταν έχουν μια κοινοτική μίκβα.
Ένα μίκβα πρέπει να χτιστεί στο έδαφος ή να κατασκευαστεί ως ουσιαστικό μέρος ενός κτιρίου. Ως εκ τούτου, τα φορητά δοχεία, όπως μπανιέρες, υδρομασάζ ή τζακούζι, δεν μπορούν ποτέ να λειτουργήσουν ως μίκβα. Το μίκβα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 200 γαλόνια βρόχινου νερού που συγκεντρώθηκε και διοχετεύτηκε στην πισίνα του μίκβα σύμφωνα με ένα εξαιρετικά συγκεκριμένο σύνολο κανονισμών.
Η βύθιση στη μίκβα προσφέρει μια πύλη στην αγνότητα από τη δημιουργία του ανθρώπου. Ο Μιδράς αφηγείται ότι αφότου εκδιώχθηκε από την Εδέμ, ο Αδάμ κάθισε σε ένα ποτάμι που έρεε από τον κήπο. Αυτό ήταν αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας του teshuvah (μετάνοιας), της προσπάθειάς του να επιστρέψει στην αρχική του τελειότητα.